بوت کرنل لینوکس

[Reza.Black 134]

از دل این عنوان میشه خیلی چیزها رو بیرون آورد.

برای درک بهتر رفتار کرنل لینوکس در فرآیند بوت باید ابتدا به پیام های استارت آپ نگاهی کنیم.

این پیام ها نقطه ی شروع خوبی هستن.

این پیام ها در برخی توزیع های مدرن لینوکسی به صورت message flash عمل می کنن یعنی همون لحظه تولید و البته خنثی میشن.

البنه کرنل همیشه یک گام از اون ها جلوتر هست.

دو راه برای بازرسی این پیغام ها وجود داره:

یکی بازرسی فایل های لاگ در مسیر var/log/kernel.log/

و دیگری دستوری به نام dmesg که یک شمای خوب رو به ما نشون میده.

اکثر توزیع های مدرن لینوکسی طول بافر کافی برای نشون دادن رخدادها رو دارن.

 

 

وقتی که کرنل در حال فعالیت هست فایل بوت لودر بخش زیادی از بدنه ی خودش رو بر پایه ی متن محور تعیین می کنه.

این جا همون جایی هست که پارامترهای کرنل تعیین می کنن که کرنل چطور باید شروع به کار کنه که تعداد زیادی رفتار میشه.

برای دیدن این پارامترهای کرنل می تونیم به فایل cmdline نگاهی کنیم در مسیر proc/

 

 

که فلگ هایی با یک نام و مقدار در رابطه هستن رو شامل میشه.

مثل پارامتر روت که محلی هست برای قرارگیری روت فایل سیستم و بدون اون کرنل نمی تونه

پروسه ها و فعالیت های اساسی هسته و البته فاکتور user space رو راه اندازی کنه.

روت فایل سیستم هم یک شناسه ی منحصر به فرد با عنوان uuid هست.

البته میشه به عنوان دیوایس فایل هم اون رو در نظر گرفت مثل : root=/dev/sda1

خوب تا همین جا کافیه.

من در مورد بوت لودر و گراب و همچنین دستکاری اون ها صحبت نکردم.

ولی اگه شد خودم این تاپیک رو کامل می کنم.